meisjeindekeuken

Panna cotta klinkt altijd best wel  fancy, of dat vind ik in ieder geval.  Dit komt misschien, omdat als ik panna cotta bestel in een restaurant er eigenlijk altijd wel iets mis gaat. Het verkeerde sausje bij de verkeerde panna cotta, te veel gelatine (super harde panna cotta), te weinig gelatine (dan loopt ie helemaal uit). En dat terwijl panna cotta eigenlijk gewoon gekookte room is. Dat betekend het ook letterlijk. Als je het zelf maakt, kun je er alle kanten mee op. Mits je een goed basisrecept hebt. 

Vanaf dat basisrecept kun je dan weer eindeloos gaan variëren.  In mijn basisrecept voor panna cotta gebruik ik express vanille suiker in plaats van een echt vanille stokje. Waarom? Omdat vanille stokjes eigenlijk echt enorm duur zijn voor een studentje. Dat wil zeggen dat als ik net stufi heb,aan het eind van de maand verrassend genoeg wat over houdt, of als ik bij papa en mama ben, ik het met een vanille stokje maak. Op die manier krijg je ook van die mooie zwarte puntjes vanillezaadjes dus in je panna cotta, dan ziet het er direct zo ambachtelijk uit.

De aardbeitjes die ik er nu bij serveer zijn eigenlijk meer een soort probeersel. Laat ze vooral weg als je geen aardbeien wil of mag. Ik heb ooit gehoord dat het heerlijk is om gewoon basis panna cotta te eten met wat vloeibare honing. Helaas kan ik dit niet voor jullie proberen, want ik lust geen honing. Maar ik zou zeggen, probeer het als het je lekker lijkt. Wat ik heel omslachtig probeer te zeggen is, dat ik vind dat een panna cotta altijd iets extra’s nodig heeft. Dat kan ik de vorm van een sausje, maar je kan er ook voor kiezen om er fruit of chocolade doorheen te mengen. Wat ik altijd nog een keer wil proberen, is om een spicy panna cotta te maken, waarbij ik de room laat koken met kaneel, steranijs, peperkorrels, misschien kruidnagel en wat sinaasappel schillen en er vervolgens ook een sinaasappelsausje bij serveren. Lijkt me een fantastisch dessert voor een koude winterdag. Helaas/gelukkig wordt het nu eerst zomer.

Anyway, laat ik niet op de zaken vooruit lopen: hieronder staat namelijk het recept voor een iets frissere panna cotta met aardbeitjes!

Wat heb je nodig(voor 2 personen):

Voor de panna cotta: 2 gelatine blaadjes, 250 ml slagroom, 1 eetlepel suiker(als je van zoet houdt kun je ook 2 eetlepels doen), 2 zakjes vanille suiker.

Voor de aardbeien saus: 4 à 5 grote aardbeien, wat suiker naar smaak (dit is ook afhankelijk van hoe zoet je aardbeien zijn), 1 eetlepel goede balsamico

Hoe maak je het?

Begin met het voorzichtig aan de kook brengen van je slagroom. Roer hier ook alvast de gewone suiker doorheen. Als het eenmaal kookt laat je het minstens een kwartier voorzichtig pruttelen. In de tussentijd kun je je gelatine weken. Dit duurt zo’n 5 minuutjes. Knijp je geweekte gelatine uit en roer het door je room totdat het helemaal opgelost is. Roer er vervolgens ook de vanille suiker door. Laat de room iets afkoelen (ik doe dit altijd door de wasbak vol te laten lopen en het met een garde op te kloppen tot ik er een vinger in kan steken zonder brandwonden op te lopen. Patience is a virtue. Schenk de afgekoelde room vervolgens in met koud water afgespoelde vormpjes. Als je zeker wilt zijn dat je panna cotta er mooi uit komt kun je de vormpjes ook lichtjes invetten met wat zonnebloemolie. Laat deze minimaal 3 uur opstijven in de koelkast. Als je panna cotta opgestijfd is komt het lastigste onderdeel het storten. Warm de zijkanten van je vormpje voorzichtig iets op in warm water en stort hem op je dessertbord. Mijn fout deze keer was, dat ik een vorm had gekozen met een voetje. Hierdoor kwam de onderkant niet goed los en kwam mijn panna cotta er niet zo uit als ik in eerste instantie had gehoopt. shittie Gelukkig blijft de smaak hetzelfde 🙂

Dan de aardbeien, ik heb gekozen om deels een aardbeiensaus en deels gewoon aardbeien te serveren.

Voor de saus snijd je de aardbeien in kleine stukjes en plet je ze met een vork tot een sausje, voeg eventueel wat suiker en wat balsamico toe.

Ik heb heel lang getwijfeld of ik wel een foto zou laten zien, omdat ik by far niet tevreden ben op de opmaak. Maar ach, iedereen maakt foutjes.  Dus geniet bij deze van mijn panna cotta die eruit ziet als een ontplofte vulkaan!

oh ja, er zit wat poedersuiker op het aanrecht.

The boyfriend vond het overigens leuker om een niet gestortte panna cotta te eten want het zat in een ‘typisch toetjes glas’. Dus bij deze de creatie van vriendlief in de schaduw van de vulkaan.

Het is in ieder geval het proberen waard! En wat het opmaken van borden betreft. Oefening baart kunst….. hoop ik

Liefs!