Een van mijn favoriete pastasauzen is er direct een die ik onmogelijk vind om uit te spreken: All’amatriciana.

De saus vind haar oorsprong in het plaatsje Amatrice, in de provincie Lazio. De eerste keer dat ik het at was jaren geleden, toen ik voor de eerste keer in Rome was, en ik heb er sindsdien oprecht alleen maar goede herinneringen aan.

Officieel maak je de Amatriciana met Guanciale, oftewel gepekelde varkenswang. Als je daar nu niet aan kan komen, voldoet een dik stuk pancetta ook. En als je daar om wat voor reden dan ook, ook niet aan kunt komen, kan je ook een dik stuk ‘gewoon’ spek gebruiken.

Omdat vooral de termen guanciale, pancetta en zelfs ook proscuitto nog wel eens door elkaar worden gehaald hier even een super kort lesje.

 

Guanciale is, zoals ik eerder al zei, gepekelde varkenswang. Guanciale is een verzamelnaam voor al het wangvlees, maar in Lazio wordt er eigenlijk kinnebak mee bedoeld. Kinnebak is het stuk vlees aan de onderkant van de wang van het varkentje. Het vlees wordt eerst ingewreven met zout en peper en wordt vervolgens opgehangen om zo’n 3 maanden te drogen.

 

Pancetta is een stuk buikspek. Er zijn twee soorten pancetta te koop: Platte stukken (tesa) of opgerolde stukken(arrotolata). Pancetta wordt vaak gerookt en is dus sterker van smaak dan guanciale en prosciutto. Pancetta wordt gemaakt door het vlees een week met zout en peper in te wrijven, vervolgens wordt het soms tot wel 12 uur gerookt, waarna het 3 tot 7 maanden wordt gerijpt.

 

Prosciutto heb je in twee soorten, prosciutto cotto, gekookte ham uit de dijen en schouders van het varken. En je hebt prosciutto crudo: lucht gedroogde ham. Dit wordt vaak gemaakt van de achterbout van het varken en is in Nederland vooral bekend als Parmaham. Je kan er ook mee koken, kies dan vooral voor de zoutere prosciutto’ s , maar meestal komt prosciutto toch koud op tafel

 

Een leuk weetje misschien is dat de varkentjes die uiteindelijk parmaham worden in hun dieet het wei krijgen wat overblijft na het maken van parmigiano. De varkentjes krijgen dus een soort van kaas-overblijfsel in hun dieet. Daar kan ik natuurlijk alleen maar voor zijn. Ook moeten de hammen op z’n minst 12 maanden rijpen in de bergen rond Parma.

 

Oke, nu houd ik  (voor vandaag) op met jullie lastig vallen met leuke feitjes en weetjes en ga ik heel snel het recept uittypen, omdat ik anders nog uren doorpraat over dit soort dingen!

 

Sorry sorry sorry, nog heel even snel een dingetje. Dit recept voor pasta all’amatriciana is mijn super snelle studentenversie.

 

Wat heb je nodig? Voor 3 a 4 personen

  • Pasta voor 4 personen (ik zou zelf niet meer doen dan 200 gram)
  • 200 gram guanciale
  • 1 sjalotje
  • 1 teen knoflook (of 2 als je daarna geen date hebt)
  • 1 blik gepelde tomaten
  • Rode peper (kijk zelf even hoe pittig je het wilt, ik doe er zelf een halve in met zaadjes)
  • 1 scheut goede olijfolie
  • Om erbij te serveren eventueel wat Parmezaanse kaas en basilicum

 

Hoe maak je het?

  1. Snijd het vlees in blokjes of reepjes. Verwarm de olijfolie in een (koeken)pan en bak het vlees er even in.
  2. Snipper ondertussen het sjalotje, de knoflook en de rode peper. Voeg eerst het gesnipperde sjalotje toe aan de pan met het vlees, voeg vervolgens, als het sjalotje glazig is, de knoflook en de rode peper toe. Bak dit geheel zo eventjes en voeg vervolgens de tomaat toe.
  3. Kook de pasta ondertussen volgens de verpakking (of maak je eigen pasta!!) en laat ondertussen de saus op een laag vuurtje pruttelen. Eventueel kan je het nog op smaak brengen met wat peper. Ik vind zelf zout niet nodig, omdat het vlees al best zout is. Peper moet je helemaal naar je eigen smaak toevoegen!
  4. Voeg de pasta, als deze gaar is, toe aan de saus en schep het geheel even goed door, voor je het serveert.
  5. Serveer de pasta met basilicum en Parmezaanse kaas!

 

 

Als je je nu afvraagt hoe favoriet deze saus op dit moment is, hier even een voorbeeld: Toen ik laatst wat wijntjes gedronken had, en the boyfriend zei dat hij een beetje honger had, ben ik rond 1 uur zelf pasta gaan maken, en deze saus, omdat ik vond dat hij het moest proeven.

Yes. #foodielife.

Nog een laatste tip. je kan het ook op bruschetta eten. Maak daarvoor eerst bruschetta, knal er wat van de saus op, rasp er wat Parmezaanse kaas over en schuif het vervolgens eventjes onder de gril, zodat de kaas smelt. Echt. Alleen maar liefde.

 

 

Liefs!!