Wie houd er nog meer van Polenta? Ik in ieder geval wel! Ik kan me de eerste keer dat ik polenta at ook nog heeeeel goed herinneren. Het was in het jaar dat mijn zus net op kamers zat en ik nog thuis bij mijn ouders woonde.
Omdat ik haar stiekem best wel miste thuis ging ik zo vaak ik kon op bezoek. Op een gegeven moment was ik samen met mam op bezoek bij Lot en gingen we eten bij La Pizza, een restaurantje super chill is en dat mega lekkere (wisselende) antipasti heeft.
Op het moment dat wij er waren hadden ze een aantal verschillende antipasti buiten de kaart om, onder andere pancetta met tuinboontjes en tomaatjes en gebakken polenta met zeekat. Ik wilde eigenlijk de pancetta bestellen, maar omdat mam die al bestelde besloot ik avontuurlijk te doen en de polenta met zeekat te bestellen. Dit deed ik in de volste overtuiging dat zeekat een soort kabeljauw achtige vis was. Dat is het dus niet. Zeekat is namelijk een soort klein inktvis-achtig diertje. Maar dat wist ik toen nog niet, dus toen ik polenta met zwarte saus waar tentakeltjes in zaten kreeg, was ik dan ook lichtelijk verbaasd, maar ik vond het wel echt heel lekker. Tot op de dag van vandaag blijft dit de herinnering die ik heb aan polenta.
Maar goed, polenta is enorm veelzijdig. Je kan er een soort pap van maken, je kan het opbakken in een soort plak, net zoals bij de zeekat en je kan er frietjes van maken! Ik ben zelf fan van deze polenta-frietjes, maar the boyfriend houd niet echt van de smaak van polenta en is dus niet zo’n fan van deze vorm van frietjes. We hadden het er nog even over dat wanneer je de frietjes wat kleiner snijd, ze wat krokanter worden en dat hij ze dan misschien wel lekkerder vind, maar ik vind ze zo erg lekker!
Ook iets waar je rekening mee moet houden wanneer je polenta maakt is dat er verschillende soorten maïsmeel zijn die voor verschillende soorten polenta gebruikt worden. De vuistregel hierbij is dat je grof maïsmeel gebruikt voor harde polenta (dus o.a. voor deze polenta frietjes) en het fijne maïsmeel gebruik je wanneer je een soort polenta pap/puree maakt.
Wist je trouwens dat polenta een van de weinig wetenschappelijk bewezen afrodisiacum is? Dit komt door een aminozuur wat voorkomt in polenta, waardoor je serotonine niveau daalt. Hierdoor zou je minder seksuele remmingen hebben. Doe hier vooral mee wat je wilt en knoop dit in je oren als je binnenkort een date hebt 😉
Wat heb je nodig?
- 150 gram grof maïsmeel
- 750 ml water
- 1 bouillon blokje
- 1 ½ eetlepel fijn geraspte Parmezaan
- ½ eetlepel fijn gesneden (verse) rozemarijn
- Wat peper en zout naar smaak
Hoe maak je het?
- Het maken van polenta kost flink wat kracht, dus bereid je daar eerst mentaal op voor voordat je begint met koken.
- Breng het water met het bouillonblokje aan de kook in een pan met een dikke bodem, nadat je jezelf mentaal hebt voorbereid. Strooi het maïsmeel voorzichtig in het water en begin direct met roeren met een houten pollepel. Je moet echt continu blijven roeren om de polenta klontvrij te houden/krijgen. Afhankelijk van welk maïsmeel je gebruikt (er bestaat tegenwoordig ook snelkokende polenta) moet je tussen de 15 en 60 minuten non-stop roeren. De polenta zelf word steeds minder vloeibaar en dus word het roeren steeds zwaarder. De polenta is goed wanneer de houten pollepel rechtop in de pan blijft staan. Als je dat niet red, probeer dan in ieder geval ervoor te zorgen dat de polenta zo dik mogelijk is.
- Stort de polenta uit op een ingevet bakblik en laat de polenta eerst een half uur op kamer temperatuur afkoelen en laat hem vervolgens in de koelkast nog een paar uur uitharden.
- Verwarm je oven voor op 200 graden Celsius en snijd je polenta-plak in polenta frietjes. Leg de polenta frietjes op een oven rooster en rooster ze in 45 minuten goudbruin en krokant. Draai de frietjes om het kwartier om. Meng in de laatste 15 minuten de Parmezaan met de rozemarijn en eventueel wat peper en zout. Strooi dit mengseltje over de frietjes zodra ze uit de oven komen.
Liefs!
meisjeindekeuken 
Geef een reactie