meisjeindekeuken

Hallo schatjes,

Omdat mijn tentamenperiode eindelijk is afgelopen, had ik vandaag een extreem luie zondag. Om toch nog een beetje nuttig bezig te zijn besloot ik om mezelf de hele dag in de keuken op te sluiten. Nou ja, als je het uitslapen en rustig opstaan en relaxed ontbijten enzo vergeet dan.

Effectief was ik vanaf 2 uur denk ik in de keuken bezig. Niet verkeerd toch. Een van de dingetjes die ik heb gemaakt was cantucci. Ook wel bekend als cantuccini. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik geen idee heb hoe ze officieel heten. Het zijn in ieder geval amandel biscotti, oftewel italiaanse amandel koekjes.  En als ik toch eerlijk bezig ben, moet ik ook heel eerlijk zeggen dat ik het nog best wel lastig vond. Het deeg is vrij lastig om mee te werken, omdat het een vrij droog en stug deeg is. Bij mij dan in ieder geval. Als je het een keer wilt proberen, schrik dan niet van de consistentie van het deeg, het hoort gewoon een beetje gek te zijn denk ik.  Deze keer heb ik ze zonder zout gemaakt. Het is ook niet nodig, maar ik denk dat ik het voor de gein volgende keer ook met zout ga proberen. Of misschien met een beetje kaneel of sinaasappel of iets dergelijks. Maar hieronder vind je in ieder geval het meest basic recept!

Wat heb je nodig? (voor veeeeel koekjes)

500 gram zelfrijzend bakmeel (plus iets extra), een beetje boter om in te vetten, 500 gram witte kristalsuiker, 1 theelepel bakpoeder,  3 eieren, 2 eierdooiers, mespunt saffraandraadjes, 200 gram amandelen.

Hoe maak je het?

Begin met het voorverwarmen van je oven op 160 graden celcius. Vet 2 bakplaten in met boter en bestuif ze met een beetje bloem. Ik hoor je denken 2 bakplaten? Ja, twee bakplaten. Doordat er bakpoeder in zit en doordat het zelfrijzend bakmeel is, groeien je koekjes als het ware enorm tijdens het bakken. Om te voorkomen dat je 1 enorme cantuccini krijgt is het dus handig om genoeg bakplaten te hebben. Bij twijfel kun je beter hebben dat ze te veel ruimte hebben dan te weinig.  In ieder geval. Meng je zelfrijzende bakmeel, met de suiker en het bakpoeder door elkaar en zeef het! Je kan nu overigens 2 dingen doen. Je kan de droge ingrediënten in een bergje met een kuiltje in het midden op je aanrecht leggen en 2 eieren erin te breken en ook de eierdooiers erbij te doen en de eieren met je vingers voorzichtig door de droge ingrediënten te werken. Ik vind dat persoonlijk erg veel werk en gedoe, dus ik meng het in het begin in een kom door elkaar. Wel met het bergje, kuiltje en het voorzichtig met je vingers erin werken. Als je een ‘goed’ deeg hebt kun je de amandelen erdoor gaan mengen. Als die ook goed vermengd en verdeeld zijn is het tijd om er slierten van te maken die ongeveer 1 cm hoog zijn en 3 tot 4 cm breed. Hoe lang je ze maakt, mag je lekker zelf weten. Het is wel belangrijk dat je die 3 tot 4 cm breedte en die 1 cm hoogte aanhoudt, vanwege het mega-cantuccini probleem. Als je cantuccini slierten hebt gemaakt schuif je ze voor 30 minuten in de oven. Haal ze er na de 30 minuten uit en snijdt ze schuin in stukjes van 2 tot 3 cm. Leg de gesneden koeken terug op de bakplaat met de gesneden kant naar boven en onder schuif ze zo nog even terug in  de oven, terwijl de oven uit staat, maar nog wel warm is. Laat de deur van de oven open staan, zodat ze goed uitdrogen. Ik zelf heb ze zo nog een ruim half uurtje laten uitharden. Laat ze vervolgens afkoelen voor je ze opbergt en bewaar ze luchtdicht!

Ze zijn erg lekker om te dopen in je koffie of in dessert wijn. In Italië willen ze de cantuccini nog wel eens serveren met vin santo, oftewel heilige wijn. Dit is wijn die tijdens de kerk mis werd/word gedronken, vandaar vin santo. 

Update: ik heb ze ook gemaakt met een snufje zout en dat is ook erg lekker!
 

Liefs!